We roepen altijd 'Gezondheid!' wanneer iemand heeft geniest.

Als je erover nadenkt is het eigenlijk onlogisch om iemand gezondheid te wensen als diegene niet ziek is. Maar: als je het niet roept, is het ook weer ongemakkelijk. Een soort lieve traditie die in stand word gehouden. We zeggen het gewoon zonder er bij na te denken. 

Het mooiste vind ik de situatie wanneer er in een volle maar stille bus wordt geniest, en er iemand 'gezondheid!' door de bus schreeuwt. Sociaal contact in het ov lijkt uit te sterven, behalve in het geval van een nies.